یک الگوریتم فراابتکاری برای حل مسئله‌ی تخصیص تصادفی

مسئله‌ی تخصیص یکی از پر کاربردترین مسائل در زمینه‌ی تحقیق در عملیات است که گونه‌های مختلفی از آن ارائه شده است. قطعی نبودن داده‌های دنیای واقعی موجب می‌شود تا مسائل کلاسیک در عمل کاربرد چندانی نداشته و مسائل تخصیص تصادفی طراحی شوند. در این نوشتار مسئله‌ی تخصیص تصادفی برای حالتی که هزینه‌ی تخصیص فعالیت‌ها به افراد برابر با صفر است و نیز برای کمینه‌سازی تابع هدفی که براساس دو معیار تأخیر در انجام فعالیت‌ها و فعالیت‌های نیمه‌تمام تعریف می‌شود، بررسی شده است. در این مسئله فرض شده است که افراد به‌صورت تصادفی و با توزیع احتمال مشخص وارد سیستم شده و میزان حضور آن‌ها در سیستم نیز مقداری احتمالی است که از یک تابع توزیع نرمال با میانگین و واریانس مشخص به دست می‌آید. مهارت افراد نیز به‌صورت تصادفی تعیین می‌شود که تابع توزیع آن باید به‌عنوان ورودی مدل همراه با مشخصات فعالیت‌ها تعیین شود. در این نوشتار برای حل مسئله‌ی تخصیص تصادفی، از الگوریتم مجموعه‌ی مورچگان و برای محاسبه‌ی میزان تابع هدف، به ازای جواب‌های تولیدشده توسط مورچگان مختلف، از شبیه‌سازی استفاده شده است. در نهایت برای چند مسئله‌ی فرضی همگرایی مدل نشان داده شده است. همچنین با مقایسه‌ی این جواب‌ها با جواب‌های حاصل از دو الگوریتم آزمند ــ که براساس اطلاعات به‌روز شده بهحل مسئله‌می‌پردازند ــ مطلوبیت جواب حاصل آزمایش شده است.